Over mij

Ik heb alle boxjes, die er als Spoedeisende Hulp Arts te vinken zijn, afgetikt. Ik heb waargenomen, een jaar in Engeland gewerkt, vier en een half jaar in Australië en daar zelfs (mijn grote droom) mogen vliegen bij  Careflight.

Mag het nu dan vraag ik me af?

Het is eind 2020, eindelijk zwangerschapsverlof, jeetje wat ben ik weer kapot en leeggezogen.

Is dit dan het moment dat ik mijn baan als Spoedeisende Hulp arts helemaal los ga laten? Ga ik stoppen met iets waar ik jarenlang naar toe heb gewerkt, een beroep waarin ik mezelf aan alle kanten heb uitgedaagd om er supergoed in te worden, om de Nederlandse SEH-arts op de kaart te zetten? Ga ik het vak Spoedeisende geneeskunde wat ik fantastisch mooi en afwisselend vind verlaten?

 Of misschien moet ik toch nog even doorbijten, ik kan gewoon, het wordt vast beter. Want ja dat eeuwige schuldgevoel en gevoel van falen.

Als ik enkele maanden later niet de knoop had doorgehakt en was gaan onderzoeken wat dan wel, dan had ik nooit geweten dat de adrenaline, het avontuur en de afwisseling terugkomen in het ondernemerschap. Hoe leuk en uitdagend het is om je eigen visie te ontdekken en om te zetten in trainingen voor zorgprofessionals. Hoe fijn het is om precies dat te doen wat je voldoening geeft en energie oplevert. Energie die ik nu letterlijk overhoud.

 Ik ben van mening dat iedere zorgprofessional zijn of haar vak zo zou moeten kunnen uitoefenen dat het een gevoel van energie, vrijheid en voldoening oplevert.

En ja, ik weet dat het huidige zorgsysteem log is en er weinig bewegingsruimte wordt ervaren om dit te kunnen doen.

 Toch geloof ik dat je ruimte en verandering kan creëren van binnenuit, van onderaf. Het begint bij het individu, bij jou. Het begint bij eerlijkheid naar jezelf, wat wil ik, hoe wil ik dat en op welke manier zie ik dit wel passen in mijn huidige situatie? Misschien kan je het systeem niet direct veranderen, maar je kan wel jezelf veranderen binnen het systeem.

En oehh, als elke zorgprofessional zo naar zichzelf zou kijken en in kleine stappen gaat doen waar hij of zij gelukkig van wordt dan ontstaat er een olievlek, dan ontstaat er beweging.

 En dit is nou precies de reden waarom ik ben begonnen met ZWAANZ Nascholingen voor Zorgprofessionals. Zorgprofessionals laten kijken en in beweging laten komen, in de eerste plaats voor zichzelf en hun eigen geluk en indirect ook voor het grotere geheel.